Lütfen çocuklarınıza tuvalet kullanmayı öğretin. Durup dururken bu da neden çıktı diyebilinirsiniz. Belki de haklısınız ama kazın ayağı hiçte sandığınız gibi değil.Bu sorun o kadar önemli ki, en iyisi anlatalım,ondan sonra gerisini siz düşünün.
Bundan iki yıl önce, okullar yeni açılmıştı ve minik birinci sınıf öğrencileri viyak viyak ortalığı çınlatıyorlardı. Aileleri ve öğretmenleri de bir telaş kaplamış, bu yaramaz afacanların peşinde dört dönüyorlardı.Kimisi”annemi isterim!..” diye avaz avaz bağırıyor,kimisi de okula alışamadıkları için,daha şimdiden okuldan kaçma girişimlerinde bulunuyorlardı.
İlköğretim haftası heyecanı ve uyuşmazlık sorunları birkaç hafta sonra yerini, normal akışa bırakmıştı.Daha doğrusu biz öyle sanıyorduk.Kendi aramızda,”İyi…çocuklar artık alıştı.Pek öyle kayda değer bir durum yok,ortalık sakinleşti..”,diye konuşurken, bir hışımla yanımıza müdür yardımcısı Fikret bey geldi.
Öfkeden ve üzüntüden mosmor olmuş,”Bu kadar da olmaz.Öğretmen çocuğun burnunu siler,ağzını yüzünü temizle,pantolonunu indirip-giymesine yardım eder, yemeğini yedirip-suyunu içirir,ama tuvalette de çocuğun peşinde gidemez ya…”,diye veryansın söylenip duruyordu.Onun bu sözlerinden kimse bir şey anlamamıştı.İçimizden bir arkadaş:”Hayrola öğretmenim.İnşallah önemli bir şey değildir.” Diyerek,sorarcasına bir laf attı ortaya.
Fikret bey,az önceki kızgınlığını bir tarafa bırakmış,bir anda gülmeye başlamıştı.O zaman hepimiz büsbütün şaşırıp kalmıştık.Daha sonra:”Gelin peşimden,size bir şey göstereceğim.”,diyerek dışarıya doğru yöneldi.Eee.. bizde meraklı Melahatlar, düştük Fikret beyin peşine.O önde biz arkada bir üst kata,koşar adımlarla meraktan çatlarcasına çıktık.Acaba nereye götürüyordu bizi?
Fikret bey,doğruca tuvalete yöneldi.İçeriye girdi ve eliyle işaret ederek lavaboyu gösteriyordu.İçeriye girdiğimiz anda hepimiz donup kalmıştık.Lavabonun gider kısmı kakayla doluydu.Bir anlık şaşkınlıktan sonra hepimizi gülme krizi tutmuştu ve kahkahalarla gülmeye başladık.Biraz sonra sakinleşince olayın yorumunu yapmaya başladık.Lavaboda ki kakaya bakılırsa, bu bir büyük çocuk işi değildi.Peki o zaman bunun açıklaması ne olabilirdi.
Fikret bey,olayı zaten bizden önce gördüğü için yorumlamıştı.Ona göre bu birinci sınıf bir öğrencinin işiydi.Peki neden lavabo??
O an orada bulunan öğretmenlerinde hem fikir olduğu şuydu: Bu öğrenci her kimse, oturma tuvaletini bilmiyordu.Çünkü;büyük olasılıkla evlerinde alaturka tuvalet yerine alafranga tuvalet,yani klozet kullanılıyordu.Halbuki okulun tuvaletleri klasik dediğimiz,alaturka tuvaletti.Yani çökmeli tuvalet…Ne olmuş yani diyebilirsiniz.Hayır…Hiçte ne olmuş yani denecek bir yanı yok.
Evinde klozet kullanan bir birinci sınıf çocuğu,her gittiği yerde öylesini arar.Çünkü, daha önce görmediği ve kullanmadığı için, oturmalı tuvaletten belki de hiç haberi yoktu.O gün de çok sıkıştı ve aceleyle tuvalete koştu.eee bakındı evinde ki klozete benzer bir şy görsün,diye mama göremedi.Ne yapsın garibim.Benzerini aramıştır herhalde,..Lavabo da biraz andırıyor.Donuna yapmaktansa çıkmış lavaboya yapmıştır.İşte olayın açıklaması,en kestirme ve komik yanıyla budur.susun gülmeyin..Va mı bunun başka izahııı…
Kısacası diyeceğim şudur ki,Anneler lütfen çocuğunuza tuvalet eğitimi verin.evinizde olan bir takım kullanma organları başka yerde olmayabilir.Yada tam tersi, başka yerlerde kullanılan sizin evinizde olmayabilir.Lütfen,çocuklarınızı zor durumda bırakmayın.Okul idarecilerine de iş çıkartmayın.Ya o olayı gören başka çocuklarda aynısını yapmaya kalkarlarsa, ne olur Fikret beyin hali..
Hisseden kıssa, sorun önemli,Evinizde olmaya bilir.Ama öğretmek istedikten sonra,bulunmaz Hint kumaşı da değil.Benden söylemesi.
Mehmet Soyöz |
